Melisa lekarska ( Melissa
officinalis L.), nazywana także rojownikiem lekarskim, rajownikiem,
matecznikiem lub pszczelnikiem, jest byliną z rodziny wargowych (Labiatae)
o gałęzistej, szaro owłosionej łodydze, dorastającej do 1 metra wysokości i
wydzielającej silny cytrynowy zapach. Liście melisy lekarskiej są ułożone
naprzeciwlegle, dolne mają kształt sercowatojajowaty, górne jajowaty. Brzegi
liści są grubo pomarszczone i ząbkowane. Kwiaty melisy w kolorze białym lub
różowym tworzą nibyokółki. Melisa lekarska kwitnie w lipcu i w sierpniu.
Występuje w ogrodach przydomowych.
Zawiera
olejek eteryczny (około 0,07%), w skład którego wchodzi między innymi citral,
geraniol, garbniki, związki żywiczne, śluzy, kwasy organiczne, cukry i sole
mineralne.
Melisę lekarską stosujemy jako
lek przeciwwymiotny w okresie ciąży u kobiet, a później jako środek
zwiększający ilość pokarmu u matek karmiących. Wyciąg sporządza się w
następujący sposób: ¼ szklanki suszonych liści zalewamy ¾ szklanki wody lub
spirytusu. Całość wystawiamy na słońce na 2 dni. Wyciągu z melisy używamy 3-4
razy dziennie po 1 łyżeczce na szklankę wody lub 15-20 kropli na cukier. Z
drobno pogniecionych liści melisy można zrobić okłady, które stosuje się na
rany. Mają one działanie przeciwbólowe i chłodzące. Melisa lekarska jest
skuteczna przy leczeniu chorób układu nerwowego: przy nerwicach, migrenach,
bólach głowy i zawrotach. W takich sytuacjach zalecane jest picie herbatki z
ziela lub suszonych liści, sporządzonej w proporcji 3-4 łyżki suszu na 4 szklanki
wody. Herbatkę pijemy 3-4 razy dziennie po szklance.
Melisa lekarska ( Melissa officinalis L.)
|
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz