Dziurawiec zwyczajny
(Hypericum perforatum L.) którego określa się też jako ziele św. Jana,
przestrzelon, świętojańskie ziele, krzyżowe ziele, dzwonki
Panny Marii, arlika, jest byliną z rodziny dziurawcowatych (Guttiferae)
o czterokanciastej, wzniesionej łodydze, w górze gałęzistej, dorastającej do 60
cm wysokości. Liście ma podłużne lub podłużnojajowate, naprzeciwległe, które
oglądane pod światło wyglądają jakby były podziurkowane (stąd nazwa ziela).
Kwiaty w kolorze złocistożółtym są zebrane w gęste, szczytowe, wielokwiatowe
kwiatostany. Kwitnie od czerwca do sierpnia.
Dziurawiec występuje na suchych
łąkach, suchych wzgórzach, na miedzach i w zaroślach.
Zawiera glikozydy flawonowe –
hiperozyd, rutynę, hipercynę (czerwony barwnik antrachinowy), garbniki (do
10%), olejek eteryczny (około 0,1%), sole mineralne, witaminy A i C, kwasy
organiczne i fitosterole.
Napar z liści i kwiatów dziurawca
zwyczajnego, w proporcji 3 garście na 1 litr wody, stosujemy przy schorzeniach
wątroby, żołądka i przeciw biegunkom. Wywar z ziela dziurawca, sporządzony w
takiej samej proporcji jak napar, to znaczy 3 garście ziela na 1 litr wody,
pity 3 razy dziennie po ½ szklanki jest pomocny przy bolesnych miesiączkach.
Natomiast przy bólach głowy zalecane jest picie wywaru z ziela dziurawca w
proporcji 2 garście na 1 litr wody. Przy bólach reumatycznych można stosować
nalewkę alkoholową z ziela dziurawca zwyczajnego.
Dziurawiec zwyczajny (Hypericum perforatum L.) |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz