Rumianek pospolity (Matricaria
chamomilla L.), nazywany też rumiankiem lekarskim, rumiankiem
drobnym, rumiankiem polnym, rumiankiem zwyczajnym, rumiankiem
pachnącym, maruną rumiankiem, marunką lub kamelkami,
jest przedstawicielem roślin z rodziny złożonych (Compositae). Jest on
rośliną jednoroczną o silnie gałęzistej łodydze, dorastającej do wysokości 50 cm.
Liście ma 2-3-krotnie pierzastosieczne. Kwiaty są zebrane w dość duże
koszyczki, przy czym, kwiaty brzeżne – języczkowe – są białe, a środkowe –
rurkowe – żółte. Kwitnie od maja do jesieni.
Występuje na polach, nieużytkach,
rumowiskach, w ogrodach i przy domach.
W swoim składzie zawiera błękitny
olejek eteryczny (do 0,8%), którego głównym składnikiem jest azulen, kadinen,
poza tym gorycze, związki żywicowe, choinę, kwasy organiczne, węglowodany,
śluz, glikozydy kumarynowe i flawonowe.
Rumianek pospolity stosujemy przy
bólach brzucha, wzdęciach, kolkach, zatruciach i przeziębieniach. Sporządzamy herbatkę
z kwiatów rumianku, zalewając garść surowca 2 szklankami wody i pijemy 3-5 razy
dziennie po ½ szklanki. Okłady z naparu z ziela rumianku pospolitego stosujemy
na rany i obrzmienia. W naparze z kwiatów rumianku możemy myć włosy, co
powoduje wzmocnienie cebulek włosowych i przyspiesza porost włosów. Napar służy
też do płukania gardła i jamy ustnej oraz przemywania oczu przy ich stanach
zapalnych. Wywar rumianku w mleku jest dobrym środkiem do pielęgnacji skóry,
głównie rąk.
 |
| Rumianek pospolity (Matricaria chamomilla L.) |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz